Killing fields
Door: Maaike
Blijf op de hoogte en volg Daan, Moniek en Maaike
31 Maart 2007 | Cambodja, Phnom-Penh
Moet heel hard nadenken om weer bij het begin te beginnen....met de hitte in deze killing Month in Cambodja gaat alles wat langzamer dan normaal....
Maar onze 2e avond hier in Cambodja...de pech ging nog even door. Onze nieuwe kamer is prachtig, heerlijk en schoon. 1 nadeel, naast de hoek wordt een nieuw hotel gebouwd en daar beginnen ze lekker vroeg mee....elke ochtend om 5:30 uur.......
Verder zijn we met Mark en Anika (Ned.stel ontmoet in Laos) ouderwets uitgeweest en kregen we ruzie met de tuktuk driver. Ging natuurlijk maar om ongeveer 3 euro, maar wij Nederlanders staan voor onze principes...
Vervolgens werden Daan en ik 's nachts opgeschrikt door een ruzie van onze overbuurman met de security guard van het hotel. "Nee ik heb geen seks met haar gehad, nee ik heb haar niet geslagen". 15 minuten later "Ja, ik heb seks met haar gehad, ja ik sloeg haar toen ik van de WC terug kwam en ze door mijn zakken aan het gaan was op zoek naar geld" etcetc. Toen de gemoederen bedaard waren leek het even stil te worden totdat we de "prostituee" maar hoorden kloppen en zeggen "Mia mi hoe okay? Mia mi hoe okay". Wij waren het inmiddels helemaal zat, dus gooiden we de deur open. Stond dat arme mensje daar op de blote voetjes, bedoelde ze dat ze graag haar schoenen terug wilde! Wij bij de man aangeklopt en even de boel geregeld...iedereen weer lekker verder slapen....
Dit was wel weer even genoeg spanning en pech.....
Die avond eerst nog het weeshuis. Dat was echt wel bijzonder.We hadden speelgoed gekocht en 50 kilo rijst, wat blijkbaar nog maar genoeg is voor 1 dag met 140 kinderen!! Een en al armoede en viezigheid maar wel vrolijke gezichtjes. We hebben geknuffeld, gevoetbald, 100 foto's met de kinderen gemaakt en nog wat geld gedoneerd.
De dag erna met Mark en Anika naar de Killing fields. Tja, wat moet ik daar van zeggen? Tranen in mijn ogen als je hoort dat daar kinderen voor de ogen van hun moeder werden doodgeslagen tegen een boom. Of omhoog werden gegooid en opgevangen door een mes. Vreselijke vormen van martelingen...20.000 mensen kwamen alleen al op deze velden om in 2 jaar. De meesten werden met een stokslag dood of halfdood het massagraf ingeslagen.
De graven zijn ontdekt, omdat ze door de 'gassen' openbarstten en mensen het roken. Zelfs nu nog hing er een gekke geur. We liepen daar over stukken stof van kledingstukken en botten die uit het zand omhoog kwamen. Vreselijk en erg onwerkelijk dat dit nog maar 20 jaar geleden plaatsvond......................
Maar goed, je moet weer verder.
's Avonds spraken we af met z'n 4-en en zijn we lekker gaan eten en dansen. De drank vloeide rijkelijk en Anika en ik hebben nog even bij thuiskomst in de gang de 'prostituee' scene nagespeeld....gelukkig dat Mark en Daan ons vasthielden, want anders had het hele hotel op zijn kop gestaan...
De dag erna heerlijk uitgebrakt in het zwembad van het 5 sterren plus hotel aan de overkant. Lekker decadent.
Morgen op naar Sihanoukville aan het strand!
Liefs aan allemaal! Daan en Maaike
Maar onze 2e avond hier in Cambodja...de pech ging nog even door. Onze nieuwe kamer is prachtig, heerlijk en schoon. 1 nadeel, naast de hoek wordt een nieuw hotel gebouwd en daar beginnen ze lekker vroeg mee....elke ochtend om 5:30 uur.......
Verder zijn we met Mark en Anika (Ned.stel ontmoet in Laos) ouderwets uitgeweest en kregen we ruzie met de tuktuk driver. Ging natuurlijk maar om ongeveer 3 euro, maar wij Nederlanders staan voor onze principes...
Vervolgens werden Daan en ik 's nachts opgeschrikt door een ruzie van onze overbuurman met de security guard van het hotel. "Nee ik heb geen seks met haar gehad, nee ik heb haar niet geslagen". 15 minuten later "Ja, ik heb seks met haar gehad, ja ik sloeg haar toen ik van de WC terug kwam en ze door mijn zakken aan het gaan was op zoek naar geld" etcetc. Toen de gemoederen bedaard waren leek het even stil te worden totdat we de "prostituee" maar hoorden kloppen en zeggen "Mia mi hoe okay? Mia mi hoe okay". Wij waren het inmiddels helemaal zat, dus gooiden we de deur open. Stond dat arme mensje daar op de blote voetjes, bedoelde ze dat ze graag haar schoenen terug wilde! Wij bij de man aangeklopt en even de boel geregeld...iedereen weer lekker verder slapen....
Dit was wel weer even genoeg spanning en pech.....
Die avond eerst nog het weeshuis. Dat was echt wel bijzonder.We hadden speelgoed gekocht en 50 kilo rijst, wat blijkbaar nog maar genoeg is voor 1 dag met 140 kinderen!! Een en al armoede en viezigheid maar wel vrolijke gezichtjes. We hebben geknuffeld, gevoetbald, 100 foto's met de kinderen gemaakt en nog wat geld gedoneerd.
De dag erna met Mark en Anika naar de Killing fields. Tja, wat moet ik daar van zeggen? Tranen in mijn ogen als je hoort dat daar kinderen voor de ogen van hun moeder werden doodgeslagen tegen een boom. Of omhoog werden gegooid en opgevangen door een mes. Vreselijke vormen van martelingen...20.000 mensen kwamen alleen al op deze velden om in 2 jaar. De meesten werden met een stokslag dood of halfdood het massagraf ingeslagen.
De graven zijn ontdekt, omdat ze door de 'gassen' openbarstten en mensen het roken. Zelfs nu nog hing er een gekke geur. We liepen daar over stukken stof van kledingstukken en botten die uit het zand omhoog kwamen. Vreselijk en erg onwerkelijk dat dit nog maar 20 jaar geleden plaatsvond......................
Maar goed, je moet weer verder.
's Avonds spraken we af met z'n 4-en en zijn we lekker gaan eten en dansen. De drank vloeide rijkelijk en Anika en ik hebben nog even bij thuiskomst in de gang de 'prostituee' scene nagespeeld....gelukkig dat Mark en Daan ons vasthielden, want anders had het hele hotel op zijn kop gestaan...
De dag erna heerlijk uitgebrakt in het zwembad van het 5 sterren plus hotel aan de overkant. Lekker decadent.
Morgen op naar Sihanoukville aan het strand!
Liefs aan allemaal! Daan en Maaike
-
31 Maart 2007 - 11:22
Machiel:
Hey Daan en Maaike,
Wat een contrasten tijdens zo'n reis hè...armoede en oorlogsleed versus 5 sterren resorts en dansen. Bizarre wereld leven we af en toe...
Dit is mijn eerst geposte berichtje op jullie site. Ik kijk er (nu Moniek terug is) nog steeds heel vaak op en volg jullie geweldige verhalen op de voet.
Het eerste deel tot Luang Prabang in Lao was voor mij natuurlijk erg herkenbaar. Door de verhalen en prachtige beelden heb ik heel veel zin aan een bezoek van Vietnam en Cambodja!
Nog heel veel plezier en live life to the max!!
Veel groeten uit een zonnig Utrecht van Moniek en mij!!! -
31 Maart 2007 - 15:17
Thea :
Wat een gruwelijke drama's hebben zich daar nog maar zo kort geleden afgespeeld.Echt onvoorstelbaar.Ik begrijp dat jullie je nadien wel moeten afreageren.Als jullie terug zijn zal alles nog wel verwerkt moeten worden,en een plekje moeten krijgen.
Vanuit een zonnig Ned.een kus -
31 Maart 2007 - 16:52
Buurman Huug:
Een keiharde confrontatie met een onwaarschijnlijke geschiedenis, heftig, doch leerzaam.Tja, dan bekijk je je eigen leventje toch ook weer net even iets anders he?!Mooie verhalen meiden,blijf me intrigeren!! x huug -
31 Maart 2007 - 21:21
Jan De Rijk:
Ik heb er geen woorden voor. Indrukwekkend. Ik werd bewogen door je verhaal Maaike en de ontroerende foto's. Goed om te zien wat er allemaal kan gebeuren als de dingen tussen mensen uit de hand lopen. Jullie hart zit op de goede plek meiden! Je bent niet alleen daar om te genieten maar ook te geven. Dat doen jullie. Prima. Groeten en blijf voorzichtig. We missen jullie allemaal.
-
31 Maart 2007 - 22:08
Buurvrouw Nienke:
dag dames! wat een reis zeg. en wat boeiend om getuige te kunnen zijn via cyberspace. ik vind het moeilijk te bevatten hoor, tijd, afstand, contrasten... en dat allemaal zo actueel. heb nog een goede reis, maar kom graag ook behouden terug hè! morgen ga ik met de jongens die prachtige foto's van jullie nog eens bekijken. alle goeds, nienke -
01 April 2007 - 09:50
Wiljo:
Onvoorstelbaar wat daar allemaal gebeurd is. Hier hoor je ervan, lees je erover, maar met eigen ogen aanschouwen maakt het natuurlijk nog realistischer. Wat een wereld eigenlijk. En dan te weten dat het elders "gewoon" doorgaat. Door allerlei belangen maken we onszelf machteloos om er iets aan te doen. Cambodja is, dacht ik, weer op de goede weg, maar dat zullen jullie nu beter kunnen inschatten dan ik.
Hier, vandaag een zeer zonnige zondag 1 april, genieten we van de lente. Mountainbiken, hockeyen, tuinieren en in de zon de kranten lezen. Heerlijk!
Blijf genieten en blijf voorzichtig! Kus voor jullie allebei. -
02 April 2007 - 11:17
Vanessa:
He lieve reizigers,
Het is al weer een tijdje geleden dat ik een berichtje heb geplaatst, problemen met de computer. Maar ik heb wel gelukkig al jullie verhalen kunnen lezen.
Indrukwekkende verhalen en foto's. Klopt het dat de mensen in Cambodja niet ouder zijn dan 45 jaar? een vriend van anne komt ook net terug uit Cambodja en wist dit te vertellen. Wat hebben jullie ondertussen al veel ervaren en gezien!! Super bijzonder. Heel veel wijheid en plezier voor de komende dagen.
Liefs Vanessa -
03 April 2007 - 14:27
Henneke:
Te emotioneel om echt te reageren.Je kunt het bijna niet geloven!Liefs xxx -
04 April 2007 - 08:47
Mark En Anika:
Heeeeey meiden!!
We missen jullie nu alweer, je raadt nooit wie we de eerste avond gelijk tegen kwamen in Maleisie....... Sara!!!! Gelukkig konden we haar nog ontlopen ;)
Geniet lekker op het strand en tot in Bangkok!! -
04 April 2007 - 10:14
Sander:
hee meiden, bizar he cambodja. als je nog de kans krijgt moet je zeker naar s21 of toul sleng (ofzo) gaan in pp. deze school werd door de rode khmer gebruikt als martelplaats. hier kwamen alle mensen vandaan waar jullie de massagraven van hebben gezien. is nu museum erg indrukwekkend. je snapt niet hoe het zo heeft kunnen lopen. ik geloof dat de rechtzaak tegen de gevangenbewaarder net is begonnen, kun je ook naar toe trouwens. nou ik heb even geen gezellige tips meer. doewie -
05 April 2007 - 05:00
Maaik En Daan:
Sander,
been there, done that :-) Maar natuurlijk waarderen we je tips altijd heel erg!!;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
