O..Love Boat..tralalalala..

Sardientjes in een blikje, de metro in Tokyo, 1000 lucifers in een doosje, de dolle dwaze dagen in de Bijenkorf.........het is allemaal niets vergeleken met onze bootreis over de Mekong rivier...

Donderdag zijn we vertrokken met de minibus vanuit Chang Mai naar Chang Kong, de grensplaats met Laos. Prima ritje, lekker relaxed. Het zag er allemaal veelbelovend uit, leuke mensen en 's avonds met al onze 'nieuwe vrienden' gaan stappen.

De volgende dag 6:30 uur op om gezellig met z'n allen 2 dagen op de boot te genieten van de prachtige omgeving. Een beetje brak na 3 uur slaap, maar ach, het ging genieten worden, toch?

Nu wisten wij wel dat het kleine houten bankjes waren maar volgens al onze ervaren reisvrienden (Machiel, Sander, Bart ?!?) was het prima te doen en gingen we redelijk voorbereid op pad. In tegenstelling tot onze Engelse vrienden die dachten dat het een soort cruise was met jacuzzi en cocktails aan boord...

Het was dus ook voor iedereen een grote schok toen we de boot opkwamen en te zien dat alle bankjes bezet waren, tuinstoelen het gehele gangpad blokkeerden, onze backpacks onder de motor in een ruim werden gegooid en wij achterin op het 'dek' (wat tevens keuken was) met 11 man zittend op de houten vloer zonder rugleuning op 4 m2 belanden... Maar goed, we mogen niet klagen... onze Engelse vrienden troffen het nog een graadje erger naast de hete, stinkende, keihard ronkende motor die in een open gat lag waar we via een loopplankje overheen moesten om naar het 'toilet' te gaan... En dit voor 6 uur!!! Dit was zo'n moment waarop je dacht... O was ik maar bij moeder thuisgebleven...

Maar ach, je bent op reis, we voelen ons gelukkig en dankbaar, het uitzicht was echt super en dan lach je er maar om. Om vervolgens natuurlijk wel als echte Hollanders de volgende dag weer (we hadden toch vakantie zonder wekker???) vroeg op te staan en als een van de eersten een plek te zoeken.

Bleek achteraf niet eens nodig te zijn, want de Laotianen hadden ook wel door dat dit zelfs volgens Laotiaanse normen te krap was en hadden de tweede dag een extra boot ingezet. Nu was het dus echt 8 uur genieten van het prachtige uitzicht, de leuke kleine dorpjes met houten huisjes langs de oevers, een lekker briesje.. en dat vanaf een privebankje per persoon! Daar hadden we zeker een houten kont voor over!

Nu dus alweer voor de tweede dag in Luang Prabang in Laos.... later meer hierover!

Dikke kus voor iedereen!